जहाज मंदिरात ऑटोरायटींगचा उद्भव
कोल्हापुरातून आम्ही हातकणंगल्याच्या वाटेला लागलो. पुढील काही अंतरावर जयसिंगपुराजवळीत ओव्हरब्रिजवर घडलेल्या कै. फ्लाईंग ऑफिसर धनंजय मोटेच्या त्या भीषण करुणाजनक अपघात घटनेची आठवण येऊन मन विषण्ण झाले.
कुंभोजकडे वळणावर बाहुबलीच्या मंदिराचा बोर्ड पाहिला व मागील आठवणींचा उजाळा मिळाला.
१९६५-६६चे साल असावे.... मी व अशोक भिडे माधवनगर ते बाहुबली सायकलवरून सहलीला आलो होतो. अंतर २५-३० किमी असावे. त्यावेळी २८ फुट उंचीच्या बाहुबलीच्या पुतळ्याची स्थापना झाल्याचे वृत्त आले होते म्हणून कुतुहलाने आम्ही तेथे गेलो होतो...
आताची सहल चिरंजीव चिन्मय व सून वरदा यांनी आखली होती. सहलीत सौ. अलका समावेत आम्ही बाहुबलीच्या संकुलात शिरलो. जहाज मंदिरातील रोषणाईचे कौतुक ऐकले होते. त्या ठिकाणी प्रथम जाणे झाले. आम्ही पोहोचताच जणू आमची वाट पहात असल्या प्रमाणे विविध कारंजी उडू लागली व रोषणाई सुरु झाली. सर्व परिसर चैतन्याने फुलून गेला.
आम्ही जहाजाच्या आकारातील मंदिरात पोहोचलो. मी त्या पार्श्वनाथांच्या मुर्तीकडे पहात ध्यानस्थ झालो. काही काळ तसाच गेला असावा. मी उठून प्रांगणात आलो तोवर बाकीचे माझी वाट पहात असलेले दिसले. काही बोलयच्या आत मी त्यांना हाताने थांबवत बोलू लागलो. हात वारे नकळत तसे होत असल्याचे जाणवले. मी बोलू लागलो. सर्व स्बध झाले. मी हिंदीतून काही सांगत होतो. तो बहर २-३ मिनिटे राहिला. त्या नंतर शेवटी “आत्मन, ओशो” ! असे म्हणून सांगणे थांबले. तो ट्रांन्स नंतर काही काळाने उतरला. मी काय सांगत होतो यावर चर्चा झाली. नक्की काय होतय याची कल्पना नसल्याने एकत्रपणे काही जे आठवले ते नोंद केले गेले. त्यातील काही वाक्ये अशी होती ...
“अपनी अभिव्यक्ति को शब्दरुप में अंकित करने की प्रेरणा देने के लिए तुम्हे बुलाया गया। आगे आने वाले कार्य की रुपरेखा भी अगले कुछ काल में मिलेगी । उसे स्वीकार करने के लिए तुम्हे तय्यार किया जा रहा है। ....
आत्मन, ओशो.”
माझ्या हातात त्य़ावेळी ऑटोरायटींगची वही नव्हती. अन्यथा त्याची लेखन नोद झाली असती. प्रथमच असे उघड्यावर घरच्या सर्वांसमक्ष कथनाच्या रुपाने मी जे विचार व्यक्त केले ते महत्वाचे असावेत म्हणून मी नंतर एका चिठोऱ्यावर लिहिले. काही घटनानंतर त्या कथनाची महती हळूहळू कळून आज आणखी आठवण येत आहे. असे वाटून त्याला लिहून काढत आहे. भविष्य काळात आणखी काही घटनानंतर जे बोललो त्या कथनांची संगती आणखी कळून येईल....
जून 2010...